- Դուրս գրիր անծանոթ բառերը, բառարանի օգնությամբ բացատրիր և սովորիր:
Մակաղել- Հանգստի, շոգից պատսպարվելու և կթվելու համար մակատեղ գալ՝ հավաքվել:
Անդուլ-Դուլ՝ դադար չունեցող, անդադար
Շառաչ-Շառաչյուն
Անսանձ- Սանձ չունեցող, սանձազերծ
- Տեքստի չորս բառերում տառի փոխարեն վանդակ է դրված, դու՛րս գրիր այդ բառերը՝ լրացնելով բաց թողած տառերը:
փաղչում
երբ
պատշգամբը
ակնթարթի
- Գրիր տրված բառերի հոմանիշները (այս բառերի հոմանիշները կան նաև տեքստում).
ա/զուլալ —պարզ, հստակ, պայծառ, մաքուր
բ/լուռ —Անձայն, անխոս, անմռունչ, անաղմուկ
գ/ակնդետ —Անհամբեր
դ/ընտանի —Ընտել, սովոր, ձեռնասուն
4.Դարձվածքները և համապատասխան բացատրությունները գրի՛ր իրար դիմաց.
ա/ լույս աշխարհ գալ -դ/ծնվել,հայտնվել
բ/խելքը գլխին -գ/դատող, բանիմաց, խելացի
գ/կողը հաստ -բ/համառ, ինքնասածի, կամակոր
դ/ճաշը եփել -ա/մեկին պատժել, լավ ծեծել
ա/մեկին պաժել, լավ ծեծել
բ/համառ, ինքնասածի, կամակոր
գ/դատող, բանիմաց, խելացի
դ/ծնվել,հայտնվել
5. Տեքստից դու՛րս գրիր չորս բարդ բառ: Հիշեցում՝ Բարդ են երկու և ավելի արմատից կազմված բառերը՝ տոմսարկղ, արևածաղիկ…
վերջալույսով
լիակուրծք
ուշագրավ
խորասույզ
6.Տրված օտար բառերը փոխարինի՛ր հայերեն համարժեքներով.
ա/զակազ-պատվեր
բ/մալինա —ազնվամորի
գ/կենգուրու —ագեվազ
դ/ստարտ-սկիզբ
7.Տեքստից դու՛րս գրիր մեկական հարցական և բացականչական նախադասություն:
Նայում էր նա այնպե՜ս անթարթ և այնպե՜ս ինքնամոռաց, որ երբ պատահում էր բարձրանում էի պատշգամբը, ինձ բավական միջոց չէր նկատում և երբ հանկարծ ուշքի էր գալիս, նետի պես ծլկվում էր մոտիցս…
Արդյոք գիտե՞ր նա, որ ինքը ղողանջուն անտառների ազատ երեխան է եղել, որ մայրը այնտեղ է կաթ տվել իրեն, որ այնտեղ է իր հայրը եղջյուրները խփել կաղնիներին:
8.Ինչպիսի՞ն էր եղնիկը: Նկարագրի՛ր եղնիկին ̀ օգտագործելով տեքստի բառերը:
Խորունկ, սև ու ջինջ աչքերով։
9.Ի՞նչն էր զարմացնում հեղինակին.
ա/ Եղնիկը շատ գեղեցիկ էր ̀ խորունկ, սև ու ջինջ աչքերով:
բ/Մտերմացել էր երեխաների հետ, նրանց հետ ճաշում էր, նրանց հետ քնում:
գ/Եղնիկը հանկարծակի մի ոստյունով ցատկեց լուսամուտի գոգը՝ աչքերը սուզելով շառաչյուն խավարի մեջ:
դ/ Եղնիկը թեև ընտելացել էր ընտանիքին ու տանը,բայց մեկ-մեկ թաքուն բարձրանում էր պաշգամբ և լռիկ նայում անտառներով փաթաթված սարերին:
10.Ինչի՞ն կարող էր կարոտել եղնիկը:
Եղնիկը կարող էր կարոտել իր ընկերներին հայրիկին,մայրիկին և իհարկե անտառը։
11.Ինչո՞ւ է հեղինակը հարգում եղնիկին:
Հեղինակը հարգում էր եղնիկին, որովհետև նա հասկանում էր նրան,թե նա ինչպես է կարոտում անտառին։
12.Նկարագրի՛ր անտառը հողմի ժամանակ:
Դարավոր կաղնիներն ու վայրի ընկուզենիները ճակատում էին հողմի դեմ` աղմկում և գոռում: Եվ քամին բերում էր անընդհատ անտառի այդ լիակուրծք խշշոցն ու մռունչը։
13.Տեքստից դու՛րս գրիր այն նախադասությունը, որը քեզ հուզեց:
Ես շատ էի հարգում նրան, խնդրեմ չծիծաղես վրաս, այո՛, այնքան, որ երբ նա բարձրանում էր պատշգամբը, հեռացնում էի երեխաներիս, և թողնում էինք նրան մենակ իր ապրումների հետ…
Երբ գրկում էի նրան, այդ նազելի էակին, և նայում էի լեռնային աղբյուրների նման վճիտ աչուկների մեջ` տեսնում էի այնտեղ մի թախծալի, երազուն կարոտ…